ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΜΕΔΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 «Πρώτη φορά ‘αριστερά’» και τα νέα «ήθη» είναι εδώ. Μετά το μνημόνιο που φεύγει για να μείνει, μετά το χρέος που θα διαγραφόταν το μεγαλύτερο μέρος του για να φτάσει σήμερα να πληρώνεται στο ακέραιο, ήρθε η στιγμή να φανεί ποιος «πληρώνει το βαρκάρη». Και αυτός δεν είναι άλλος από τον «συνήθη ύποπτο», τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τα ταμεία.

Στις 17 Φλεβάρη, με έγγραφό του ο ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους) «προτείνει» στην κυβέρνηση να εισηγηθεί στα ασφαλιστικά ταμεία – μεταξύ άλλων ΝΠΔΔ – να θέσουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα στη διαχείρισή του, έτσι ώστε να φανεί «συνεπής η χώρα» στις δεσμεύσεις, να αποπληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις και να ισχυροποιηθεί η θέση της κυβέρνησης μπροστά στην «υπερήφανη εθνική διαπραγμάτευση».

 Ενδιαφέρουσα σημειολογική παρατήρηση:   η πρώτη δανειακή υποχρέωση που έσπευσε να αποπληρώσει η κυβέρνηση ήταν προς ένα vulture-fund, τα ομόλογα του οποίου δεν κουρεύτηκαν με τo PSI, προς εκείνους δηλαδή που προεκλογικά ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ κατήγγειλαν ως διεθνείς τοκογλύφους.

 Το «τυράκι» της κυβέρνησης για να «πειστούν» τα Ταμεία να θυσιάσουν ό,τι έχει απομείνει από το ρευστό τους, είναι η τοποθέτηση των διαθεσίμων αυτών με τη μορφή repos με «πολύ ελκυστικές αποδόσεις», όπως γράφει ο Υπ.Εργασίας κ. Σκουρλέτης στην επιστολή του προς τα ΔΣ, με την οποία τα καλεί να εξετάσουν – θετικά εννοείται – την πρόταση «επένδυσης».

Την ίδια στιγμή, όμως, που κυβέρνηση και εκπρόσωποι της θέλουν να αξιοποιήσουν τα ταμειακά διαθέσιμα για τη πληρωμή του χρέους, χιλιάδες μηχανικοί παραμένουν ανασφάλιστοι, χωρίς πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με πενιχρές συντάξεις είναι πενιχρές και αβάσταχτες εισφορές.

Δε θα μπούμε καν στη συζήτηση κάποιων, αν η μορφή «επένδυσης» μέσω repos είναι και πόσο «ασφαλής», «αποδοτική», «ελκυστική» κλπ. Τα ίδια μας έλεγαν, άλλωστε και για τα ομόλογα παλιότερα, την κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας, την αγορά μετοχών («καλή ώρα» της Attica Bank) και πάει λέγοντας. Από «έξυπνες», «ευέλικτες» και «αποδοτικές» επενδυτικές «προτάσεις» ο λαός μεν έχει χορτάσει αέρα κοπανιστό, οι μονοπωλιακοί όμιλοι δε άφθονα δις για να ενισχύσουν την κερδοφορία τους. Όσο για τα αποθεματικά των ταμείων, αυτά είναι ένα βήμα πριν την κατάρρευση – πάνω από 2 δις. οι απώλειες του ΤΣΜΕΔΕ συνολικά από όλες αυτές τις «ευγενείς» δραστηριότητες.

Στην ουσία, αυτό που «προτείνει» η κυβέρνηση στους εργαζόμενους και στα ταμεία, είναι η εθελοντική τους αυτοχειρία μετά το PSI που στοίχισε τα μισά τους αποθεματικά. Για να ισχυροποιηθεί η διαπραγματευτική ισχύς της κυβέρνησης, μας λένε να ρισκάρουμε ώστε την επομένη τα ταμεία να μην μπορούν να πληρώσουν συντάξεις, να μην έχουν δεκάρα για φάρμακα, εξετάσεις, νοσήλια.

 Προκαλεί γέλιο η «υπόσχεση» ότι ο καραμπινάτος αυτός εσωτερικός δανεισμός θα είναι βραχυχρόνιος και η επιστροφή των χρημάτων εξασφαλισμένη. Στην πράξη, αυτό που είναι προφανές ακόμα και σε ένα μικρό παιδί, είναι ότι όταν δεσμεύεσαι ότι θα διαφυλάξεις την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα της «υγιούς επιχειρηματικότητας», τότε δεν υπάρχει άλλη «δεξαμενή» ρευστότητας από τον ακόμα μεγαλύτερο, διαρκή, πιο συστηματικό οικονομικό στραγγαλισμό του λαού. Άλλωστε, αυτό ακριβώς περιγράφεται στις «μεταρρυθμίσεις» του «email Βαρουφάκη»:   μια ανακύκλωση της φτώχειας ανάμεσα στα φτωχά και στα πιο φτωχά στρώματα του λαού, έτσι ώστε τα κέρδη των μονοπωλίων και οι δόσεις στους «δανειστές» να μένουν πάντα στο απυρόβλητο.

 Προειδοποιούμε τις διοικήσεις ΤΕΕ-ΤΣΜΕΔΕ και όλες τις πολιτικοσυνδικαλιστικές δυνάμεις του χώρου των μηχανικών:  ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ!

 Η πρώτη συζήτηση στη κεντρική ΔΕ του ΤΕΕ, που προκάλεσε η «Πανεπιστημονική» αμέσως μόλις έγινε γνωστό το περιεχόμενο της «επιστολής Σκουρλέτη» (κι ενώ οι εκπρόσωποι του ΤΕΕ είχαν φροντίσει να αποσιωπήσουν το γεγονός), έδειξε ότι όλες οι άλλες δυνάμεις στην ουσία στηρίζουν και στοιχίζονται πίσω από την κυβέρνηση. Άλλες με το «επιχείρημα» να «προστατευθεί η χώρα από πιστωτικό γεγονός και η θέση της στο ευρώ», άλλες – πιο «προσεκτικές» – με οχυρό την τυπική αναρμοδιότητα του ΤΕΕ μιας και δεν είναι άμεσα δική του απόφαση και κάποιες, «αριστερές» δήθεν, με ταχυδακτυλουργικούς λεκτικούς ακροβατισμούς του τύπου «έτσι όπως διατυπώνεται η πρόταση δε μπορεί να γίνει δεκτή, αλλά να πάρει  θέση η κυβέρνηση τι θα κάνει μετά ως προς την αναπλήρωση των απωλειών»(!). Ή, «αθώες» ερωτήσεις του στυλ «δεν έχουμε πλήρη ενημέρωση» (σ.σ. η συζήτηση έγινε την Τρίτη 3/3, επί επιστολής με ημερομηνία 19/2).

 Ρωτάμε, λοιπόν, τους εκπροσώπους άλλων παρατάξεων :

 Γιατί καλλιεργείτε ακόμα και στο «και πέντε» αυταπάτες; – θα «το βλέπατε διαφορετικά»;

Η διαπραγμάτευση  είναι  – «εθνικό καθήκον»; Η «επιτυχία της διαπραγμάτευσης» θα οδηγήσει στη λαϊκή ευημερία; Στη πραγματικότητα, η διαπραγμάτευση πίσω απ’ την οποία μας καλεί να στοιχηθούμε η νέα κυβέρνηση είναι διαπραγμάτευση στο στρατόπεδο του εχθρού. Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται για λογαριασμό της άρχουσας τάξης που διεκδικεί καλύτερους όρους χρηματοδότησης. Αλλά οι ανάγκες των μονοπωλίων απαιτούν φθηνή εργατική δύναμη. Γι’ αυτό, είτε η διαπραγμάτευση είναι λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένη, είτε με ευρώ είτε με δραχμή, όσο κριτήριο παραμένει η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των μονοπωλίων, όσο τα κλειδιά της οικονομίας και η εξουσία παραμένουν στα χέρια τους, οι εξελίξεις δεν είναι και δεν μπορούν να είναι φιλολαϊκές.

 Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, απ’ το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης μέχρι τις προγραμματικές δηλώσεις και τη συμφωνία με το Eurogroup, που είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης, δεν οδηγούν στην λαϊκή ευημερία. Δεν οδηγούν στην αναγκαία άμεση αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών μας και στην ικανοποίηση των αναγκών των εργαζόμενων. Το μόνο που προβλέπουν είναι ελάχιστα ψίχουλα προς την ακραία φτώχια, τα οποία θα κληθούν να αποπληρώσουν τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

 Γίνεται πλέον ολοφάνερο ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από μια τέτοια πολιτική εντός των τειχών της ΕΕ και των ομίλων, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στο τιμόνι της διακυβέρνησης. Μονόδρομος είναι η οργάνωση του αγώνα που απαιτεί την ανάκτηση των απωλειών και το να πληρώσουν τα μονοπώλια για την κρίση, συγκρούεται με τις ανάγκες και την πολιτική των μονοπωλίων, συγκεντρώνει δυνάμεις για την αποφασιστική αναμέτρηση, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της χώρας, με το λαό στο τιμόνι της οικονομίας και της εξουσίας, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, με αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με μονομερή διαγραφή του χρέους που δεν είναι του λαού και δεν οφείλει να πληρώσει ούτε μια δεκάρα του.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ! ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ «ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΑΚΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ, ΤΟΥ 3518/2006 ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ!

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ PSI!

ΔΗΜΟΣΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ – ΔΩΡΕΑΝ, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Ρόδος 10-3-2015